Broken Balance schreef:
Vergelijk dit eerste album (toen de trage hardcore net opkwam met Endymion zijn spul en Amnesys - The Purest)
https://soundcloud.com/officialtih/sets ... -the-albumEn dit tweede waar bijna 3/4 vertraagd is en bijna alles op elkaar lijkt.
https://soundcloud.com/officialtih/sets/rebelliousOm dit toch in het teken van het nieuwe staat kun je dit best wel vergelijken hoe erg iedereen met de trend meegaat.
Om even te vergelijken met het eerste en het tweede album.
Het eerste album dat uitkwam. Waar toen nog met anticipatie op werd uitgekeken. En wat, na mijn mening en observatie, voor een gratis album goed werd ontvangen. Maar het was wel de "catalyst" die de slome hardcore aan de man bracht. Er voor hadden Endymion en Amnesys wel dergelijke tracks uitgebracht maar die waren niet immens populair bij andere genres. Toen de tijd ergerde mensen zich meer aan de enorme kaas nummers van Evil Activities en Kasparov. Wat wel gewoon tot mainstream hardcore behoorde, geen trage hardcore o.i.d.. Tot dus de ene track op dit album The Purest.
Ik kan het effect van de track wel uitleggen maar je ziet het geheel wel als je het 1e en het 2e album naast elkaar legt bij elke artiest.
Citaat:
Amnesys
1e : The Purest - Immens ontvangen door het hardstyle publiek, was toen ook best een goeie plaat, origineel.
2e : The Troublemaker - In principe een gefaalde tweede poging tot The Purest.
The Viper
1e : Get Lit - Slomere plaat die het compenseert met een hardere kick en veel oldschool sounds. Goeie track.
2e : Heat Blaster - Hetzelfde principe als Get Lit.
Evil Activities
1e : Guess What? - Een gewone mainstream plaat eigenlijk met het kazige randje van Evil Activities, Not bad.
2e : Dead Man Walking - Klonk als een oprecht hardere mainstream plaat van EA a la Vengeance, was een hele positieve verassing.
Anime
1e : Become A God - Een gewone mainstream plaat, typisch AniMe.
2e : Bitches - Meer mainstream gericht dan Become A God verder typisch AniMe
Furyan
1e : Conflict - Typische Neophyte Records mainstream plaat van die tijd, opzich een goeie plaat.
2e : The Ap3x - Wederom enorm vertraagd. Verder niet veel over te zeggen.
Kasparov
1e : Living The Dream - Enorme kaasplaat, zoals Kasparov ze toen maakte samen met EA. Best slecht.
2e : Infected By Madness - Klinkt als een gewone mainstream EA track, klonk goed.
Mad Dog
1e : Agony - Typische Mad Dog plaat uit die tijd. Goeie track.
2e : Rewind - True, het is een gewone mainstream track, maar dit klonk totaal niet meer als Mad Dog, meer als een versnelde Phuture Noize
Art Of Fighters
1e : Tears Of Blood - Typische wat zachtere kicks van AoF toen de tijd, verder goeie mainstream plaat.
2e : Stukken trager, klinkt als een hardstyle plaat met hardcore kicks.
Panic
1e : Doing It All - Geen speciale plaat, deze man produceert ook bijna niet meer en dit klinkt typisch Neophyte.
2e : Was er niet.
Unexist
1e : Danger - Typische Unexist track uit de tijd, veel minder ruig en snel als voorheen maar toch focus op kicks.
2e : Disconnected - Zelfde principe als Danger, veel drive en focus op kicks.
Nico & Tetta - Restart The Part (Geproduceerd door AoF)
1e : Restart The Party - Hier begon het festijn van AoF met trage nummers een beetje. Te traag vond men, maar was niet slecht.
2e : Was er niet.
Neophyte
1e : The Remedy - Ook al redelijk traag voor Neophyte zijn begrippen, en verder heel standaard.
2e : No Fucking Game - Nog trager dan de eerste en gebouwd om het deuntje van TiH. Gare vocalen incl.
Meccano Twins
1e : WTFisThis - De slappere kicks van AoF maar voor de rest typisch Meccano Twins des tijds. Goed nummer.
2e : Fracture - Hetzelfde principe als WTFisThis.
Nexes
1e : Stardust - Klinkt als een gewone Tha Playah plaat, maar met Nexes zijn tintje. Standaard mainstream.
2e : Was er niet.
The Stunned Guys
1e : Dancefloor Dictator - The Stunned Guys hun eigen stijltje, geen snelle track maar het geheel klonk gewoon goed en je herkende gewoon het typische TSG er in.
2e : Shock The Audience - Sneller dan de eerste, mindere kick dat wel. Maar je hoort weer dat het puur hun eigen stijl is. Plus de melodie is heel sterk.
Alien T
1e : The Victory - Het was een jammer van de kicks maar dit is verder een typische goeie mainstream hardcore track
2e : Invisible World - Heeft de boel omgedraaid, hardere kicks maar veel slomer.
Tommyknocker
1e : Today Is The Day - Destijds begon Tommyknocker wat meer een mix van eigen en Amnesys zijn stijl te maken, wat leide tot dit soort tracks. Gewoon mainstream nummer.
2e : Before You Go - Klinkt helemaal niet meer als Tommyknocker, meer een Lowroller track.
Endymion
1e : Be A God (Endymion Remix) - Typisch voor Endymion destijds om een track te remix in ter plaats van zelf een te maken maar het was een gewone mainstream track, klonk niet slecht.
2e : Let The Bass Fuck Up This Place - Net als Rewind lijkt dit meer op een versnelde Phuture Noize track. Maar Endymion had altijd al de neiging om hardcore met dubstep/electro fx te combineren. Eigen stijl dus.
Placid K
1e : Come Down - Typisch Placid K zijn stijltje die hij had gevestigd bij Traxtorm toen de tijd. Was iets softer.
2e : Bring That Beat Back - Dit klonk meer als oude Placid K, het is veel trager dan de eerste, maar bij deze kon je dat wel vergeven gezien Placid K zijn gehele stijl pre Traxtorm.
Tha Playah
1e : The Impact - Typisch Tha Playah nummer. Sterke mainstream plaat.
2e : Der Craft - De grootste teleurstelling, enorm vertraagd en klinkt totaal niet meer als Tha Playah
The Sickest Squad
1e : Children Of Core - Als je Frenchcore verwacht dan was het niks, dit was meer een Unexist nr2 nummer.
2e : Radioactive - Klinkt weer meer als Frenchcore. Maar echt hard klinkt het niet.
Dan komen we dus bij de nieuwkomers. Die alleen op het tweede album staan en je ziet gelijk waar alle nieuwen voor gaan.
Citaat:
Synthax
Never Gonna Change - Rechtstreekse poging om AoF zijn stijl te pakken met wat elementen van Amnesys.
Nevaro
Insanity - Wederom een versnelde AoF.
The Melodyst
Drunk & High - Kijk deze track klinkt dan als mainstream track niet verkeerd maar wederom weer dat trage.
N-Vader
A New Era - Amnesys - The Purest + 20 BPM
Advanced Dealer
War God - Art Of Fighters + 5 bpm hooguit.
X-Cite
Invasion - De intro klinkt alleen al als Tonight. Voor de rest klinkt het meer als een vertraagde Tha Playah.
System Shock
Revelation - Ja kijk dit klinkt er al iets meer naar, gewoon tempo, maar klinkt nog precies hetzelfde als de rest.
Koozah
Revelation Zero - Klinkt oprecht als iets goeds maar het heeft wel veel weg van Meccano Twins.
Kyuzo (Rare naam gezien die hierboven, beetje hetzelfde)
Die For Something - Klinkt als een serieus geweldig mainstream nummer min het tempo tot de climax. Typisch een raw hardstyle nummer dit.
Tieum (Ervaren)
Lock Me Down - Deze man is natuurlijk allang bekend door zijn hardere nummers. En valt eigenlijk niet onder deze categorie. Maar hij was nog niet bij Neophyte Records ten tijde van het eerste album. Over de track : Standaard Tieum track. Kicks zijn goed, de rest is oke.
Prankster
The Movement - Doet ook al even mee. Desondanks klinkt dit letterlijk als Neophyte records mixed met Traxtorm records. Beetje jammer van het tempo wederom.
The Fuze
Hybrid - De definitie van wat er mis is met dit album samen met die van Kyuzo. Typisch hardstyle nummer met hardcore kicks.
Je ziet duidelijk het verschil tussen een en twee. Waar een een gratis album was met gratis mainstream tracks die elk wel wat aantrekkelijks hadden maar allemaal redelijk standaard voor de tijd waren. De grootste klacht op dat album was dan ook dat de hardere kanten van hardcore niet werden getoond en de andere stijlen van mainstream. Voor de rest was de titel dan ook gewoon gepast in zekere zin. Dit is hardcore zoals Traxtorm en Neophyte Records het maakte.
Dan zie je het tweede album. Wat je kan opdelen in 4 delen.
1. De artiesten die bij hun stijl zijn gebleven en ook niet echt veranderd zijn (The Stunned Guys, The Viper, AniMe, Unexist, Evil Activities) dat is dan ook nog gewoon "This Is Hardcore"
2. De artiesten die de commercie van The Purest willen volgen en hun eigen stijl er voor verwerpen
(Tha Playah, Art Of Fighters, Mad Dog, Neophyte, Amnesys, Alien T, Furyan)
3. De nieuwkomers die toch bij het eerste This Is Hardcore concept willen blijven en gewone mainstream hardcore maken, dan wel wat lijkt op de rest van de artiesten van het "parent label". Kortom vrij onorigineel.
(Koozah, System Shock, N-Vader, Nevaro)
4. De nieuwkomers die The Purest achterna willen jagen en vervolgens dus de stijlen van AoF en Amnesys gebruiken of zelfs iets wat op Phuture Noize o.i.d. lijkt (The Fuze, Kyuzo, X-Cite, Synthax, Advanced Dealer)
Zo zie je dus heel duidelijk waarom er nog geen nieuwe goeie mainstream artiesten komen. Omdat het gros graag de populariteit volgt en dus de stijlen van de al succesvolle artiesten pakken. Dit geld bij TiH dus net zo voor alle grote artiesten die hun eigen stijl bijna verwerpen voor deze halve hardstyle die bij een groter publiek aanslaat.
En daarom ben ik zo tegen TiH. Word je bekend met je eigen stijl en wil je het groter opzoeken (Headhunterz) ga je gang, dat is alleen maar ambitie. Wil je bekend worden met iemand anders zijn stijl en jezelf daarmee in de spotlights zetten heb je van mijn kant 10000 zo weinig respect.
Geplaatst op 16 aug 2014 23:39 
